ZOTI I SURPRIZAVE

Sep 3 • Meditimi i ditës

3 shtator 2015 – E enjte, Shën Gregori i Madh, MOMENTI I SHENJTË – Lutja e përditshme

Prania e Hyjit

Tash të gjitha mendimet po i drejtoj kah ti, o Zot.
Po i lë anash të gjitha brengat dhe angazhimet e mia
dhe po kërkoj pushim dhe këndellje në afërsinë tënde.

Liria

Do të mundohem që së paku shkurt t`i harroj të gjitha brengat dhe problemet
që ndoshta më mundojnë në këtë moment.
Të gjitha brengat e mia i vendos në duart e Zotit – së paku disa minuta deri sa të zgjatë kjo lutje.

Vetëdija

Në praninë e Hyjit që më do
e vështroj gjithë atë që më ka ndodhur në këtë ditë që po kalon,
prej këtij momenti në mënyrë retrospektive, hap për hap.
E kujtoj të gjitha ato gjëra që kanë qenë të mira dhe të bukura, dhe për këtë falënderoj.
I vërej edhe hijet, gabimet dhe pyes se çka më flasin; lus për shërim, guxim, falje.

Fjala

Tani e lexoj pjesën e leximit të Shkrimit Shenjt që është parashikuar për sot.

Lexoj avash

dhe vërej fjalinë apo ngjarjen që më flet diçka.

Lk 5, 1-11

¹ Jezusi një ditë ishte në bregun e liqenit të Gjenezaretit e, ndërsa populli po shtyhej rreth tij për të dëgjuar fjalën e Hyjit, ² pa dy lundra buzë bregut të liqenit: peshkatarët kishin dalë e po lanin rrjetat. ³ Hyri në njërën prej atyre lundrave ‑ në atë që ishte e Simonit‑ dhe iu lut ta largonte pakëz prej tokës. U ul e, prej lundrës, mësonte turmën.

⁴ Kur pushoi së foluri, i tha Simonit:

“Grahi në ujë të thellë e hidhni rrjetat tuaja për të zënë peshk.”

⁵ Simoni i tha:

“Mësues, gjithë natën u përpoqëm e nuk zumë asgjë; por pasi po thua ti, do t’i hedh rrjetat.”

⁶ Si bënë kështu, zunë një sasi të madhe peshqish ‑ gati po u shqyheshin rrjetat. ⁷ Atëherë u dhanë shenjë shokëve në lundrën tjetër të vinin e t’u ndihmonin. Ata erdhën dhe i mbushën të dy lundrat aq sa gati u fundosën.

⁸ Kur pa SimonPjetri, i ra ndër këmbë Jezusit dhe i tha:

“Largohu prej meje, Zotëri, se jam njeri mëkatar!”

⁹ Vërtet, për arsye të peshkut që zunë, mbeti shtang prej habisë ai dhe të gjithë të tjerët që ishin me të; ¹⁰ gjithashtu edhe Jakobi e Gjoni, bijtë e Zebedeut, bashkëgjuetarë të Simonit. Jezusi i tha Simonit:

“Mos ki frikë! Tani e tutje do të zësh njerëz.”

¹¹ Ata, si i sollën lundrat në breg, lanë gjithçka e shkuan pas tij.

Ç`dëshiron të më thuash, Zotëri?

Disa mendime mbi pjesën e leximit të sotshëm të Shkrimit Shenjt:

– Kjo mrekulli zbulon fuqinë dhe bujarinë e Hyjit. Jezusi e dinte se çfarë do t`i pëlqente Simonit, i cili kurrë nuk do ta harrojë këtë peshkim!

– Hiri i Hyjit na vjen sipas masës që i përshtatet rrethanave tona të jetës. A mund ta kujtoj ndonjë ngjarje kur përpjekjet e mia për të bërë mirë janë shpërblyer përtej pritjeve të mia?

– A e kam njohur ndonjëherë Hyjin që ka vepruar nëpërmjet meje? Apo ndoshta e kisha zakon për të thënë: “Kjo është e pamundur; kjo nuk mund të bëhet” dhe kështu e kam bllokuar veprimin e Hyjit? I lejoj Hyjit që të jetë Hyj që më bën surpriza.

Bashkëbisedimi

Jezus i dashur, po ta çeli zemrën.

Mund të të them gjithçka më mundon.
E di që kujdesesh për gjithçka i përket jetës sime.
Më mëso që të jetoj në dijeni se ti kujdesesh sot për mua,
se do të kujdesesh edhe të gjitha ditët e jetës sime.

Përfundimi

Të falënderoj o Zot që i kalova këto pak momente me ty.

Lavdi Atit e Birit e Shpirtit Shenjt.
Si ka qenë në fillim, ashtu tash e
përgjithmonë e jetës. Amen

« RELIGJIONI I FRIKËS JEZUSI NA AFTËSON T`U GËZOHEMI RISIVE »