Të kesh dhembshuri

Jan 11 • Meditimi i ditës

11 janar 2018 – E enjte, MOMENTI I SHENJTË – Lutja e përditshme

(Leximet e ditës: 1Sam 4,1-11; Ps 44,10-11.14-15.24-25; Mk 1,40-45)

Prania e Hyjit

Sa më shumë i drejtohemi me përgjërime Zotit,

aq më shumë e ndiejmë praninë e tij.

Prej dite në ditë, gjithnjë e më shumë, na tërheq kah Zemra jote e butë.

Liria

O Zot, ma ke dhënë dhuratën e madhe të lirisë.
Ma jep hirin që të mund të jem i/e lirë nga çdo formë urrejtjeje dhe padurimi.

Ma përkujto, o Zot, se në sytë e tu të gjithë jemi të barabartë.

Ndërgjegjësimi

Në praninë e Hyjit që më njeh në mënyrë intime,
Dhe më pranon krejtësisht ashtu si jam,
Mund t`i lejoj vetes të jem i/e sinqertë në lidhje me mënyrën se si jam duke e ndier veten.
Si ishte dita e djeshme?
Si po e ndiej veten në lidhje me atë që kam përjetuar,
Dhe se si jam përgjigjur?
I ndaj ndjenjat e mia haptazi me Zotin.

Fjala

Hyji na dëfton veten e vetme anë të shkrimeve të shenjta.
Lexoje tekstin nga Ungjilli i sotëm disa herë
dhe lejoji vëmendjes tënde të pushojë në disa pjesë të tij.

Mk 1,40-45

⁴⁰ Atëherë iu paraqit një i gërbulur, ra në gjunj dhe iu lut:

“Nëse do, mund të më pastrosh!”

⁴¹Jezusi pati dhembshuri, shtriu dorën, e preku dhe i tha:

“Dua! Qofsh pastruar!”

⁴² Dhe aty për aty prej tij u zhduk gërbula dhe u shërua. ⁴³Jezusi menjëherë e nisi të shkojë, por i urdhëroi rreptësisht:

⁴⁴ “Shih ‑ i tha ‑ mos i trego askujt, por shko, duku te prifti dhe, për shërimin tënd, kushto çka ka urdhëruar Moisiu‑ atyre për dëshmi.”

⁴⁵ Por ai, posa doli, filloi të flasë e ta përflasë ngjarjen, kështu që Jezusi s’mund të hynte më haptas në qytet, por qëndronte përjashta në vende të pabanuara. E njerëzit shkonin tek ai nga çdo anë.

Ç`dëshiron të më thuash, o Zot?

Disa mendime mbi pasazhin e sotshëm të Shkrimit Shenjt:

• “Jezusi pati dhembshuri, shtriu dorën, e preku.”Lepra/gërbula në Bibël nuk është vetëm një sëmundje serioze, për lebrën është përdorur përgjithësisht termi për të gjitha sëmundjet e lëkurës. Fjala “pati dhembshuri” këtu nënkupton dhimbjen dhe bashkë-ndjenjën që njeriun e prekin thellë brenda vetes së tij,gjë që tregohet në mënyrë të shquar me gjestin e prekjes së gërbulës.
• Prekmë,o Zot. Prekmi pjesët e shëmtuara të qenies sime që s`ndjehem mirë kur i shikoj. Nëse do, mundtë më pastrosh.

Bashkëbisedimi

Ç`ndodh në mua kur lus?

A jam i/e ngushëlluar, i/e shqetësuar, apo indiferent/e?

E paramendoj Jezusin se si është duke qëndruar apo është ulur pranë meje

dhe ia paraqes të gjitha çfarë ndjej.

Përmbyllja

Po të falënderoj o Zot për çdo nxitje që ma dhurove gjatë këtyre momenteve me ty.

Lavdi Atit e Birit e Shpirtit Shenjt.

Si ka qenë në fillim ashtu tash

E përgjithmonë e jetës. Amen.

« Të kesh shëndet të mirë, do të thotë të shërbesh Veprat e lavdishme të Gjergj Kastriotit në pendën e humanistit Dhimitër Frangu »