Zoti më zbulohet në gjërat e përditshme

Mar 16 • Meditimi i ditës

16 mars 2018 – E premte, MOMENTI I SHENJTË – Lutja e përditshme

(Leximet e ditës: Ur 2,1.12-22; Ps 33; Gjn 7,1-2.10.25-30)

Prania e Hyjit

Gjatë kohës që jam ulur këtu, rrahjet e zemrës sime, ritmi i frymëmarrjes, lëvizjet e mendjes,

të gjitha këto janë shenja se Hyji më krijon vazhdimisht.

Ndalem një moment dhe ndërgjegjësohem për këtë prani të Hyjit në mua.

Liria

Lehtë është të biesh në grackën e pasurisë së kësaj bote.

Më jep hirin, o Zot, që të mund të jem i/e lirë nga lakmia dhe egoizmi.

Ma përkujto se gjërat më të mira në jetë janë falas – gratis.

Dashuria, buzëqeshja, kujdesi dhe bashkimi.

Ndërgjegjësimi

E di që Zoti më do pa kushte.

Për këtë arsye me sinqeritet e vështroj ditën që po kalon, ngjarjet dhe përjetimet.

A ekziston diçka që duhet të jem mirënjohës/e? Atëherë do të falënderoj.

Diçka që ndihem fajtor? Atëherë do të kërkoj falje.

Fjala

I jap vetes kohë që ta lexoj Fjalën e Hyjit pa u ngutur, dhe ndalem në atë fjalë, fjali, gjest ose ngjarje që më prek, që më flet pikërisht për mua.

Gjn 7,1-2.10.25-30

¹ Pastaj Jezusi vazhdoi të përshkojë Galilenë.

Nuk donte të shkojë në Jude, sepse judenjtë e kërkonin për ta vrarë. ² Ishte afruar festa e judenjve, ajo e Tëbanave.

¹⁰ Pasi shkuan vëllezërit e tij në festë, shkoi edhe ai, jo ballafaqe, por si fshehtazi.

²⁵ Atëherë disa jerusalemas thanë:

“Po a nuk është ky ai që kërkojnë ta vrasin? ²⁶ Dhe ja, ky po flet ballafaqe dhe askush s’po i thotë gjë! A thua mos pranuan edhe krerët se është Mesia? ²⁷ Por këtë e dimë se prej nga është e, kur të vijë Krishti, askush s’do ta dijë se nga është.”

²⁸ Atëherë Jezusi, që po mësonte në Tempull, foli me zë të lartë:

“Po, ju më njihni

dhe e dini se nga jam!

E pra, unë nuk erdha prej vetvetes:

por është Një i Vërtetë që më dërgoi,

të cilin ju s’e njihni.

²⁹ Unë e njoh Atë,

sepse jam prej tij

dhe Ai më dërgoi.”

³⁰ Që atëherë kërkonin ta zënë, por askush s’vuri dorë mbi të, sepse ende nuk kish ardhur koha e tij.

Çka po dëshiron të më thuash, o Zot?

 Disa mendime mbi pasazhin e sotshëm të Shkrimit Shenjt:

•      Kjo pjesë e Ungjillit zbulon luftën e brendshme të Jezusit: si t`i dëftohet popullit të vet kur shumë anëtarë të të njëjtit popull janë në kërkim të një justifikimi për ta vrarë. Meqenëse e njihnin atë qysh prej Nazaretit e përjashtonin atë, sepse ai ishte një vend i rëndomtë, tepër i rëndomtë për të “prodhuar” një Mesi – Shpëtimtar.
• O Zot, më dëftohesh në gjërat e përditshme. Ndihmomë që edhe sot të të gjej/njoh në to.

Lexoje, dëgjoje pjesën e leximit të Shkrimit Shenjt, nëse duhet disa herë, dhe shih a ka ndonjë fjalë a ngjarje që të flet në mënyrë të veçantë. Lejoji shpirtit të qëndrojë aty dhe ta shijojë atë moment.

Bashkëbisedimi

Jezus, po më flet me tekstin e Shkrimit Shenjt.
Bëj që t`i përgjigjem thirrjes tënde të sotshme.
Më mëso që ta ndjej praninë Tënde, ta dalloj dorën tënde vepruese në jetën time të përditshme.

Përmbyllja

Po të falënderoj o Zot për çdo nxitje që ma dhurove gjatë këtyre momenteve me ty.

Ati ynë…

Lavdi Atit e Birit e Shpirtit Shenjt.

Si ka qenë në fillim ashtu tash

E përgjithmonë e jetës. Amen.

« Jeta ime, pengesë apo ndihmesë për njerëzi për ta njohur Zotin A e dua Zotin apo humbas në dërdëllisje dhe grindje? »