Zemërmirë

Oct 8 • Meditimi i ditës

8 tetor 2018 – E hënë, MOMENTI I SHENJTË – Lutja e përditshme

(Leximet e dites: Gal 1, 6-12; 40, 3-5; Ps 110; Lk 10, 25-37)

Prania e Hyjit
Kuptimi i jetës është misteri i Dashurisë; 

si rrënjët e pemëve që mbahen fort për toke, ashtu janë rrënjët e dashurisë që e mbajnë bazën e të jetuarit tonë bashkë.

Liria

O Zot, më ke krijuar të jetoj në liri.

Shpesh herë lehtë e pranoj dhe e marrë këtë dhuratë.

Më frymëzo që të jetoj në lirinë që e ke parashikuar për mua,

me një zemër të pangarkuar dhe me një besim të plotë në ty.

Ndërgjegjësimi
Në praninë e Krijuesit që më do,

me sinqeritet i vështroj përjetimet e ditës së kaluar,

ngritjet në maja e rëniet poshtë si dhe rutinën, atë klimën mesatare të së përditshmes.

A mundem ta shoh ku ka qenë Hyji i pranishëm në të gjitha këto?

Fjala

E lexoj, e dëgjoj tekstin e zgjedhur biblik fjalë për fjalë, mendim pas mendimi, siç e lexoj një letër nga një miku im i dashur. Lejoj që fjala e Zotit të gjejë jehonë brenda meje: vështroj, dëgjoj, besoj.

Lk 10, 25-37

²⁵ Dhe ja, u ngrit një dijetar Ligji dhe, me qëllim që ta provojë, e pyeti:

“Mësues, çka duhet të bëj për të fituar jetën e pasosur?”

²⁶ “Çka shkruan në Ligj? ‑ iu përgjigj Jezusi ‑ Si lexon atje?”

²⁷ Dijetari iu përgjigj:

“‘Duaje Zotin, Hyjin tënd, me gjithë zemrën tënde, me gjithë shpirtin tënd, me gjithë fuqinë tënde, dhe me gjithë mendjen tënde edhe ‘të afërmin tënd porsi vetveten!’“

²⁸ Jezusi i tha:

“Mirë u përgjigje! Vepro kështu dhe do të jetosh!”

²⁹ Por ai, duke dëshiruar të përligjej, e pyeti Jezusin:

“Kush është i afërmi im?”

³⁰ Jezusi vazhdoi e tha:

“Një njeri po zbriste prej Jerusalemit në Jeriho e ra ndër cuba. Këta e plaçkitën, e rrahën dhe ikën dhe e lanë veç gjallë.

³¹ Rastësisht po asaj rruge po zbriste një prift. E pa, iu shmang e vazhdoi rrugën. ³² Po ashtu edhe një levit, kur arriti aty, e pa, iu shmang dhe vazhdoi udhën. ³³ Kurse një samaritanas, duke udhëtuar, kur erdhi tek ai dhe e pa, pati mëshirë për të, ³⁴ iu afrua, ia lidhi plagët duke ia pasë larë me verë e me vaj. Pastaj e vuri mbi shtazën e vet, e çoi në bujtinë dhe u kujdesua për të. ³⁵ Të nesërmen, nxori dy denarë, ia dha bujtinarit dhe i tha: ‘M’u kujdes për të dhe, çka të shpenzosh më shumë, do t’i jap kur të kthehem.’

³⁶ Cili prej këtyre të treve, të thotë mendja, u dëftua i afërmi i atij njeriu që ra ndër cuba?”

³⁷ Ai iu përgjigj:

“Ai që pati mëshirë për të!”

“Shko ‑ i tha Jezusi ‑ e bëj edhe ti kështu!”

Ç`dëshiron të më thuash, Zotëri?
Disa mendime mbi pjesën e leximit të sotshëm të Shkrimit Shenjt:

• Kur e dëgjon këtë histori, me cilin karakter, me cilin personazh identifikohesh? Te cili e gjen veten? Te viktima fatkeqe? Te Samaritani, i huaj i përçmuar? Te prifti apo leviti? Ndoshta te dijetari i ligjit që e pyet Jezusin për këtë çështje? Cilin rol mund ta imagjinosh veten se je duke e luajtur?
• Dijetari i ligjit i kërkon Jezusit: «Kush është i afërmi im?» Ai dëshiron një përkufizim nga Jezusi, një definicion të bukur, të qartë, një kufi, kështu që ai ta dijë se cilët njerëz janë të afërmit e tij dhe cilët nuk janë, cilët njerëz i duhet t`i dojë dhe cilët mund t`i injorojë. A e ke vërejtur ndonjëherë këtë dëshirë të njëjtë te vetja jote?
• Ndërsa e dëgjon pjesën e leximit përsëri, dëgjoje zhvendosjen delikate nga pyetja e dijetarit të ligjit se “kush është i afërmi im?” te pyetja e Jezusit “cili ishte i afërmi?”

Bashkëbisedimi 

Ndoshta kjo lëvizje nga një shqetësim për limitet dhe kufijtë te një kujdes më bujar dhe më i hapur, më i përzemërt për të tjerët – kushdo që janë ata – është ajo që duhet të ndodhë, të zë vend edhe në zemrën time.Jezusi më fton të “shkoj dhe të bëj po kështu”: pra, a mund ta pyes tani që të më tregojë se si? – të më tregojë se kush më duhet të bëhem i afërmi i tyre sot?

Përmbyllja
Të falënderoj, o Zot, për çdo nxitje që ma dhurove gjatë kësaj kohe sa luta mbi tekstin e Shkrimit Shenjt. Kur e pyetënJezusin: “Kush është i afërmi im?” ai nuk jep një përkufizim por përgjigjet me një shëmbëlltyrë. Ky pasazhnga Ungjilli tregon se si përgjigjja duhet të vijënga zemra, jo nga koka.

Në lutje i kërkoj Zotit që të më ndihmojë që ta kuptoj me zemër se Jezusi është Samaritani i im i mirë. Ati ynë…

Lavdi Atit e Birit e Shpirtit Shenjt. Si ka qenë në fillim, ashtu tash e përgjithmonë e jetës. Amen.

« Promovimi i Monografisë “25-Vjetori i themelimit të Misionit katolik Shqiptar në Luzern të Zvicrës” Cila është gjëja e nevojshme në jetën time momentalisht? »